BooSport Adventure Race
Ervaring rookies 2-uurs adventure race
Gerla van Breugel / 28.10.2009
<b>BAR & Boos 2009</b>Zaterdagavond 24 oktober: nog één dag te gaan voor onze allereerste adventure race. Aangezien zowel m'n maatje Simone als ik geen oriëntatiewonders zijn, maak ik me zorgen of we wel genoeg zullen hebben aan de workshop van de volgende ochtend. Een beetje voorkennis kan geen kwaad, dus eens kijken wat internet te bieden heeft. Lang leve de scouting, want hun site staat vol informatie over kaarthoekmeters, kompasgebruik en nog veel meer.
<b>Goed begin</b>
Zondagochtend: spullen bij elkaar zoeken, mmm…. Waar zijn m'n hardloopschoenen? Ik vind ze buiten, kletsnat geregend in de bui van de dag ervoor. Ach, daar hebben ze föhns voor uitgevonden, toch?! Ondertussen gaat de bel en staat Simone met MTB en al voor de deur. Team SoGeTogether is compleet, we kunnen naar de start. Inschrijven, materialen halen & checken gaat allemaal vlotjes. Bij het testrijden met de huur-MTB blijk ik volgens m'n maat een afwijkend schakelmechanisme te hebben, maar na kort overleg met de vrijwilligers besluit ik de fiets te houden. De hele race verloopt het schakelen overigens probleemloos, zelfs op de Gulpenerberg, maar daarover later meer.
<b>Workshop</b>
Bakje thee bij Wimke (van Meijl) en laat die workshop maar komen. Toch wel fijn dat het niet helemaal nieuw voor me is. Tussen Simone en mij ontstaat bij het oefenen al snel een rolverdeling: ik noem de coördinaten op en zij tekent ze in. Dit houden we de hele race vol en levert ons tien correct ingetekende controlepunten op. Na wat praatjes met andere deelnemers en de briefing wacht een verrassing… het intekenen van de CP's maakt deel uit van de race, oeps!
<b>Gas erop</b>
In het zonnetje wachten we tot exact half één, grissen het overzicht met eerste CP's uit de handen van medeorganisator Adriaan en slaan aan het rekenen en tekenen. Wanneer we weer opkijken zien we… dat we zo ongeveer als laatste team vertrekken. Ok, gas erop dus en gaan met die MTB's!
<b>Knijpers spotten</b>
Gelukkig ken ik de omgeving goed en vinden we de eerste twee CP's vrij snel. De derde moet ergens in de buurt van een brug zijn, maar waar? Bij thuiskomst zie ik de hints op de achterkant van routeboek staan. Finaal gemist dus. Simone blijkt echter zeer talentvol in het spotten van de 'knijpers', dus na even zoeken is nummer 3 gevonden en jas ik hem door onze knipkaart.
<b>Salto</b>
Langs het kanaal gaat het verder op weg naar de kano's, tenminste dat denken we. We krijgen echter een luchtfoto met daarop CP 4. Kijkend naar de foto begint me iets te dagen – ze zullen toch niet?! Maar ja, de enige echte 'berg' in de omgeving kun je natuurlijk niet links laten liggen in een adventure race en zo 'stoempen' we even later de Gulpenerberg op. Met de adem gierend in de keel krijgt ook knijper 4 een plekje op onze knipkaart. What comes up, must come down, dus afdalen maar. Wegens de drukte naar boven, nemen we een afwijkende route naar beneden, alleen blijkt daar wel een smal greppeltje in te zitten. Ik minder vaart, wat niet baat. Na een kort 'hangmoment' op het voorwiel maak ik een prachtige salto over het stuur heen.
<b>Als 2 dronken torren</b>
Niet veel later beginnen we aan onze kanotocht. We zijn zo nuchter als wat, toch zwalken we als 2 dronken torren over het Eindhovens kanaal. Na een paar onzachte (bijna) aanrakingen met de kant en de bramenstruiken krijgen we de slag te pakken en na 25 minuten peddelen vinden we de vijfde knijper. De terugweg gaat een stuk lichter (behalve door de bladerenbrij) tot we de wind op de kop krijgen. De kano ligt dankzij de hulp van de verhuurder (soms heeft achteraan in het veld liggen voordelen) snel weer op de kant en wij springen weer op de fiets.
<b>Kruip-door-sluip-door-in-a-box</b>
CP 6 en 7 zijn redelijk rechttoe rechtaan te bereiken (behalve als je er hard voorbij scheurt, hebben we van horen zeggen), zodat we snel op weg kunnen naar het volgende wisselpunt. Na een kleine routecorrectie vinden we de eerste speciale activiteit op ons pad: kruip-door-sluip-door-in-a-box. Aan mij de eer als kleinste van het team terwijl Simone alvast de volgende CP's intekent. Na enkele minuten worstelen, kom ik opgelucht weer boven. Met verbazing luister ik na afloop van de race naar verhalen over mensen die zich met tientallen centimeters extra lichaamslengte ook door deze boxen hebben gewurmd, hulde!
<b>Shortcut</b>
CP 8 achter de tennisbanen van De Mast is snel gevonden en een blik op de locatie van de CP's 9 en 10 doet me besluiten om een shortcut te kiezen. Tenminste…. dat dacht ik. In het gezelschap van een ander team sjezen we, nog net op tijd wegduikend voor een overhangende droogmolen, over het boerenerf een pad in. Al veldrijdend (boomstammetje hier, boomstammetje daar) komen we bij een water aan dat per fiets niet over te steken valt. Noodgedwongen fietsen we dus dezelfde boomstammenroute nog een keer, maar dan omgekeerd. Aangezien de tijd dringt, laten we de route even voor wat hij is en pakken wat asfalt om snelheid te maken. Onder de Dendermondebrug rijden we naar beneden om en route nog een CP'tje mee te pakken. Dat lukt gedeeltelijk: we vinden één van de twee resterende knijpers aan de fietsbrug en geven hem op onze knipkaart een plaatsje bij CP 10. Dit blijkt achteraf echter CP 9 geweest te zijn.
<b>Bloed, zweet en tranen</b>
Nu is het echt mooi geweest, de pizza wacht, dus zo snel en veilig als we kunnen crossen we naar het zwembad. Vrijwilligers wijzen ons de weg door het hek waar we het finishdoek al zien hangen. Jaaaa, we zijn er... nog niet. Er stonden immers nog wat speciale activiteiten voor ons klaar: een net beklimmen, via een touw van de ene boom naar de andere 'apen' en als uitsmijter een opblaasbare stormbaan. Het beste is er inmiddels wel af bij ons, dus dit slotakkoord kost het nodige aan bloed, zweet en tranen. Maar na de stormbaan is-ie er dan toch echt, de finish!
<b>Deelnemers overal vandaan</b>
In de pizzabussen draait de oven al op volle toeren, maar we moeten nog even geduld hebben. De consumptiebonnen komen nu goed van pas. Lurkend aan onze cola's komen de verhalen los, ook van de andere deelnemers. Uit de diverse tongvallen is goed op te maken dat de deelnemers echt overal vandaan komen, tot zelfs het buitenland aan toe. De pizza's komen inmiddels door en vinden gretig aftrek.
<b>Geslaagd debuut</b>
De jury heeft na intensief rekenwerk de uitslag kunnen fabriceren zodat diverse teams onder waarderend applaus van het hele deelnemersveld hun plaats kunnen innemen op het erepodium.
Na een woord van dank voor en door de organisatoren Hendrik Boosman en Adriaan Mosterman en de vrijwilligers eindigde de BAR 2009. Iedereen bedankt voor deze mooie race en een geslaagd debuut van SoGeTogether. Wie weet tot ziens bij een volgende adventure race!
Uitslagen op: <a href ="http://www.adventurerace.eu" target="_blank">www.adventurerace.eu</a>
Foto's op: <a href ="http://www.rsa-adventure.nl/boosport2009index.html" target="_blank">RSA-Fotografie</a>
See All Event Posts
