Deelnemers verslag OUT! Markant race 2010
Ingeborg en Patrick (team Mill) / 02.11.2010
Na weken van trainen, was het op zondag 31 oktober zover.
Om zeven uur stapte we in de auto, op weg naar braamt.
Rond kwart over acht konden we ons aanmelden, onze spullen laten controleren, en de fietsen stallen.
Altijd leuk om daarna op je gemak met een kop thee je tegenstanders te bekijken, of even met ze te praten; kun je vragen, waarom ze hier eigenlijk zijn?
En dat; “ waarom zijn we hier eigenlijk� vraag je jezelf op dat moment nog niet af. Dat komt pas “vier en half uur regen en veel te veel (kilo) meters hardlopen� later.
Dan de briefing en de start. Ook al hebben we niet veel ervaring, ik vind ook deze tweede keer vrij hilarisch. Met zijn allen rennen voor de kaarten ( adrenaline pompt al door je lijf) en dan duiken we op stoelen en tafels, geparkeerde auto,s of de grond af, om de coördinaten te gaan intekenen……
We begonnen met de runbike- kano afstand. Lekker nog gelijk op met een aantal andere koppels. De tweede knijper hing net aan de andere kant van het slootje. Omdat teruglopen zo lang zou duren dook mijn partner de sloot even in. Zelf was ik niet zo heldhaftig, en met fiets zag ik dat ook niet zo zitten, dus ik nam dezelfde weg terug.
Iets verderop, onderweg naar punt 16 “het wisselpunt�. Zag ik een aantal koppels voor ons uit een stuk langs een sloot nemen. Veel modder en een gok want het was wel korter, maar er stond een kilometer verderop geen pad meer ingetekend.
En inderdaad ondanks ons langzamere tempo ( nu waren we al niet meer net zo snel als de rest) waren we toch eerder bij de kano’s.
Met vier kano’s naar het eerste punt. Daar kwamen we zo gelijktijdig aan, dat we de knipkaarten maar doorgaven naar de kano die bij het trapje lag.
Een blik op de klok gaf aan dat we het laatste punt niet meer zouden redden binnen de normtijd. We brachten de kano terug op het droge.
De kortste weg terug zorgde ervoor dat we tijdig konden beginnen aan ons tweede onderdeel.
In acht minuten fietsen gestald, punten opgehaald, ingetekend, touwlopen en weer op weg. Ja zo gaat ie goed. En toen kwam de tegenvaller, niet twee maar, maar een step. Toen konden we dus weer gaan hardlopen. (Achteraf was met een step over een smal modderig pad naar het topje van een berg een stuk zwaarder dan gewoon lopend, maar toch!)
Na alle punten op een na opgehaald te hebben lagen we nog steeds op schema. We waren wel al aardig doorweekt. Mijn partner ook van de sloot natuurlijk.
See All Event Posts
