Outdoor Valley Short Track
Like a virgin, for the very first time..
Patrick Ros / 13.09.2006


Het was vrijdagavond na tienen en we waren gearriveerd bij de start locatie waar de “short track� zou plaats vinden. Om precies te zijn waren we in het Belgische plaatsje Blegny, net over de grens bij Maastricht. We zochten een geschikte plek om Rob’s busje neer te zetten en ons in de armen van morpheus te vleien en dus reden we een rondje rond de mijn waar morgen de start is. We kwamen bij een aantal huizen waar het ineens op straat wat donkerder werd. We zagen auto’s staan zonder nummerplaat en er liepen een paar mensen. Het was een plek waar je van die onheimelijke gevoelens krijgt, daar waren we het met zijn tweeën in ieder geval over eens (en ook over de tom-tom dat die ons twee keer heeft misleid). Het gas werd ingetrapt en we waren al snel weer bij de rotonde waar we waren begonnen en nu zagen we daar de plek van de nacht.
Zaterdag 2 september
Wat is logisch? Rob had buiten geslapen en geen mug had hem bezocht. Ik lag in de bus met de deur open en was frequent bezocht door die prikkende zoemers. Ach, lekker belangrijk ook.
We reden 300mtr naar de start, checkten ons in voordat de meute kwam, zeiden velen gedag, ontbeten met tortellini en expeditie voer en wachtten op de koffie die Marie- Ann ons niet kwam brengen. Rob zenuwachtig? Hoe kom je daar nu bij. Hij praat gewoon wat meer en sneller en is zijn spullen even tijdelijk kwijt, maar dat komt allemaal goed. Rob had ook helemaal geen last van mededeelnemers die zich er over verbaasden dat hij nog nooit had deelgenomen aan een A.R. en alleen maar aan de kant van de organisatie had gestaan, hetzij als vrijwilliger, hindernisman of wedstrijdleiding. En dit reeds vele jaren. En dat was ook een reden dat ik vond dat hij het van een andere kant mocht ervaren, als een soort van ‘ontmaagding’. En met mij meegaan is altijd leuk, he Rob?




