---

De Germaanse kwestie

Elwin van der Gragt / 07.10.2006

De German Quest, een wedstrijd die meetelt voor de EuroAdventureCup, wat gaat dat worden? Wat moet ik mij voorstellen bij 60uur racen door het wrattenlandschap van Hessen? Ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Nog nooit langer dan 32 uur meegemaakt, nooit een 4 koppig mixte team, nooit zoveel hoogtemeters in een race gebiked. Meestal ga ik met de A-olympische gedachte van start, dat alleen de winst telt. Maar nu meet ik mij een bescheidener houding aan. Ook niet moeilijk met deze maatjes, we zijn een lekker ontspannen team. Ieder wel bereid zich volledig te geven, maar we blijven relativeren en om elkaar bekommeren.

Als wij aankomen bij het Posthotel in Rotenburg (Hessen), treffen we al wat oude bekenden aan, Ton en Roel liggen uitgebreid in de zon te herkauwen. Goed voorbeeld doet volgen, dus al snel liggen wij ernaast te overleven. Samen met de verder binnendruppelende deelnemers, Pepijn en Inga.

De ‘inschrijf procedure’ zet de teneur. Om 16:00 melden in vergaderzaaltje van het Hotel. Sponsorvlaggen aan de muur, hier moet het zijn. Daar treffen we een franse equipe en een duits team van 3. Dat is gek, nieuwe categorie? Maar waar zijn de anderen. Als wij de fruitsappenautomaat bijna leeggeplunderd hebben en ons zo langzamerhand afvragen of wij niet verkeerd zitten, komt de ‘grote man’ van de organisatie binnensloffen. Een kort stevig mannetje met een vermoeide maar vrolijke blik. Hij verontschuldigt zich voor het kleine aantal teams en mompelt wat over afzeggingen en vertragingen. Dan vertelt hij dat de start niet om 0.00u zal zijn, maar om 4.00u, “wenn ihr nichts dagegen habt�. Ten onrechte denken wij, om te wachten op de vertraagde teams. Dat betekent voor ons meer welkome rusttijd. Nooit zo relaxed aan een race begonnen.

See All Stories On This Race